“Ik ben niet goed genoeg”  – waar komt dat gevoel eigenlijk vandaan?

Soms voel je het heel duidelijk. En soms merk je het alleen aan de onrust, de twijfel, of het continu willen presteren.
Die onderliggende overtuiging: “Ik ben niet goed genoeg.”
Waar komt dat eigenlijk vandaan?
In deze blog neem ik je mee in wat ik hier zelf in heb ontdekt — én wat ik in mijn werk met anderen dagelijks tegenkom.
Niet om het ‘probleem’ op te lossen, maar om je te laten voelen dat je niet de enige bent.
En dat er een weg naar rust en eigenwaarde mogelijk is, ook voor jou!

Niet goed genoeg zijn, het is een thema die mij niet vreemd is, een gedachte die ik zelf jarenlang met me meedroeg en nu af en toe nog aangeraakt word.
Soms luid en duidelijk aanwezig en op andere momenten zachtjes op de achtergrond.
Maar altijd bepalend, voor hoe ik mezelf liet zien (of juist niet).
Voor wat ik van mezelf mocht vinden en wat ik dacht dat ik waard was.

Ik wist lange tijd niet dat dit gevoel diep geworteld was.
Dat het niet zomaar ‘een onzekerheid’ was, maar een patroon dat ooit is ontstaan.
En dat ik dat patroon — onbewust — bleef herhalen.

De wortels liggen vaak in de jeugd

In mijn werk als systemisch en intuïtief coach zie ik dit bij zóveel mensen terug.
Het gevoel van ‘niet goed genoeg zijn’ komt zelden uit het nu.
Vaak zijn de wortels te vinden in de kindertijd.
In subtiele, terugkerende ervaringen waarin je niet volledig gezien werd. Dat kan zijn in je ouderlijk huis of op school.
Allerlei situaties en omstandigheden waarin je leerde je aan te passen.
Om erbij te horen, de harmonie te bewaren en te voldoen aan verwachtingen die nooit echt uitgesproken werden, maar wél voelbaar waren.

Je ontwikkelde strategieën:
altijd je best doen, sterk zijn, voor anderen zorgen, je emoties inslikken.
Toen waren ze helpend, nu zijn ze vaak vermoeiend en energievretend.

Hoe dat eruitzag in mijn leven

Voor mij betekende het dat ik vooral bezig was met wat anderen nodig hadden.
Wat ik dacht dat er van mij werd verwacht.
Op een gegeven moment wist ik niet meer goed wat ík eigenlijk voelde of wilde.
Ik was altijd ‘aan’ en alert, in mijn hoofd.
Twijfelde aan mezelf, ook al had ik het rationeel allemaal prima voor elkaar.

Het besef dat dit voortkwam uit oude ervaringen en overtuigingen — en dat ik daarin een keuze had — veranderde alles.

Niet van de ene op de andere dag.
Maar stap voor stap, door ruimte te maken voor wat er in mij leefde.
Door te durven voelen.
En vooral: door mezelf toe te staan wél goed genoeg te zijn.
Precies zoals ik ben.

Wat ik jou wil meegeven

Als je jezelf hierin herkent: je bent niet alleen.
Dit patroon is niet ‘raar’ of ‘zwak’.
Het is een overlevingsstrategie, een patroon die ooit heel logisch was. En waarschijnlijk systemisch doorgegeven door je (voor) ouders, het is een manier van overleven zoals ze dat doen in jouw familielijn.

In mijn sessies kijken we samen waar jouw overtuigingen vandaan komen.
Systemisch, intuïtief én met beide voeten op de grond.
We brengen beweging in wat vastzit.
Zodat jij de keuze weer voelt: blijf ik herhalen wat mij ooit diende? Of mag het nu anders en kan ik een andere keuze te maken.

Je hoeft het niet alleen te doen.
En vergeet niet: je bent wél goed genoeg, ook als je dat nog niet helemaal kunt geloven.

Voel je welkom

Herken je jezelf in dit verhaal en voel je dat het tijd is om dichter bij jezelf te komen?
Je bent van harte welkom voor een vrijblijvende kennismakingssessie.
Een moment om elkaar te ontmoeten, te onderzoeken waar jij tegenaan loopt en te voelen of mijn manier van werken bij jou past. Ik neem graag de tijd voor je, zonder oordeel,
Ruimte voor jou en jouw verhaal.

Geen schaduw zonder licht

Een persoonlijk verhaal over vallen, opstaan, veerkracht en vertrouwen.

Het jaar 2015 was een bijzonder jaar, het was het jaar waarin ik mijn onderneming inschreef bij de Kamer van Koophandel. Een jaar waarin ik eindelijk gehoor gaf aan mijn diepste verlangen: mijn eigen pad bewandelen. Maar 2015 werd ook het jaar waarin mijn wereld plotseling stil kwam te staan. Een onverwachte gebeurtenis trok de grond onder mijn voeten vandaan. Alles wat ik voor me zag, al mijn plannen en dromen, leek in een oogwenk te verdampen.

In juli van dat jaar maakte ik een reis die bedoeld was om mij dichter bij mezelf te brengen, om mij krachtiger te laten voelen. Het liep anders. In plaats daarvan raakte ik volledig de weg kwijt. De ervaringen die ik daar opdeed waren zo heftig dat ik bij terugkomst geen grip meer had op mijn eigen leven. Ik voelde me verloren, mijn toekomst leek een waas en ik wist niet meer wie ik was.

Wat volgde was een periode van vallen en opstaan. In de geborgenheid van mijn thuis, met mensen om me heen die van me hielden, begon ik langzaam weer de stukjes van mezelf op te rapen. Er waren dagen dat ik dacht dat ik het nooit zou redden, dat het duister zou blijven. Ergens diep van binnen bleef er een vonkje branden. Met mijn eigen veerkracht, de steun van mijn dierbaren en de moed om door te gaan, vond ik stukje bij beetje de weg terug naar mezelf.

Nu, tien jaar later, kijk ik terug en zie ik niet alleen de pijn en de worsteling, maar ook de groei die het me heeft gebracht. Ik heb geleerd dat ik sterker ben dan ik ooit dacht. Dat mijn eigen waarheid het belangrijkste kompas is dat ik bezit. Dat zelfs in de diepste dalen licht te vinden is, als je ervoor openstaat.

Niet iedereen begreep mijn pad, en dat heeft me vriendschappen gekost. Dat doet pijn. Tegelijkertijd heeft het ruimte gecreëerd voor nieuwe verbindingen, voor relaties die écht bij me passen, en voor een leven waarin ik trouw blijf aan mezelf.

Wat ik je wil meegeven, is dit: Het leven overkomt ons soms, en niet alles is maakbaar. Maar hoe je ermee omgaat, hoe je jezelf weer bij elkaar raapt en doorgaat, dát is waar jouw kracht ligt. Het is niet altijd makkelijk en soms lijkt de weg eindeloos, maar geloof me: je kunt hier sterker uitkomen. Houd vast aan jezelf, aan jouw eigen licht, en weet dat je krachtiger bent dan je nu misschien denkt.

Ik hoop dat mijn verhaal je inspireert om, hoe zwaar het ook is, te blijven geloven in jezelf en in je toekomst. Want zelfs in de grootste storm schuilt altijd een nieuw begin.